Το δικαίωμα του e-ΕΦΚΑ (πρώην ΙΚΑ) για επιβολή εισφορών, προστίμων και προσαυξήσεων για οικοδομικές εργασίες παραγράφεται στην 10ετία. 

Αυτό επικύρωσε με την με αριθμό Α227/2021 απόφασή του το Διοικητικό Πρωτοδικείο Πύργου που έκανε δεκτή προσφυγή εντολέα της Κοτσώνης – Γαϊτανάκη Δικηγορικής Εταιρείας. Η πάγια, παράνομη και καταχρηστική πρακτική του e-ΕΦΚΑ (πρώην ΙΚΑ) να προσδιορίζει αυθαίρετα τον χρόνο εκτέλεσης των εργασιών ακυρώθηκε από το Διοικητικό Πρωτοδικείο Πύργου με την με αριθμό Α227/2021 απόφασή του.

Συγκεκριμένα ο e-ΕΦΚΑ (πρώην ΙΚΑ) είχε προσδιορίσει αυθαίρετα, παράνομα και καταχρηστικά ως δήθεν χρόνο τέλεσης εργασιών το έτος 2003. Τούτο το είχε πράξει με πράξη επιβολής οικοδομικών εισφορών που εξέδωσε το έτος 2013. Μοναδικός σκοπός της ως άνω παράνομης συμπεριφοράς του e-ΕΦΚΑ (πρώην ΙΚΑ) ήταν η καταστρατήγηση της διάταξης του άρθρου 27 παρ. 6 του α.ν. 1846/1951 περί 10ετούς παραγραφής του δικαιώματός του για επιβολή εισφορών. 

Ακολουθεί το κείμενο της απόφασης:

TO

ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ

ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΥΡΓΟΥ

ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΗ ΕΔΡΑ ΖΑΚΥΝΘΟΥ

συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του Πρωτοδικείου Ζακύνθου, στις 19.05.2021. με δικαστή τον Νικόλαο Νάσση. Πρωτόδικη Δ Δ., και γραμματέα τον Γεώργιο Καραμεσίνη, δικαστικό υπάλληλο.

γ ι α να δικάσει την προσφυγή με ημερομηνία κατάθεσης –.–.20– (αριθμός κατάθεσης –/–/–.–.20–).

του ——— ——— του ——— κατοίκου ——– Ζακύνθου, ο οποίος παραστάθηκε με τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Σπυρίδωνα Κοτσώνη τον οποίο διόρισε με προφορική δήλωση στο ακροατήριο.

κατά του νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου (ν.π.δ.δ.) με την επωνυμία «Ίδρυμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων» (Ι.Κ.Α.) και ήδη «Ηλεκτρονικός Εθνικός Φορέας Κοινωνικής Ασφάλισης» (e-Ε.Φ.Κ.Α.), το οποίο εκπροσωπείται από τον Διοικητή του και τταραστάθηκε με τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Φώτιο Παυγέλο.

Κατά τη συζήτηση, οι διάδικοι που παραστάθηκαν ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν όσα αναφέρονται στα πρακτικά.

Αφού μελέτησε τη δικογραφία
Σκέφθηκε κατά τον νόμο

1. Επειδή, με την κρινόμενη προσφυγή, για την άσκηση της οποίας καταβλήθηκε το νόμιμο παράβολο (βλ. το υπ’ αριθμ. 102000. σειράς Α . ειδικό έντυπο παράβολου), ζητείται, παραδεκτούς, κατ’ εκτίμηση του περιεχομένου του δικογράφου, η ακύρωση άλλως η τροποποίηση της υπ’ αριθμ. —/—.—.20— απόφασης της Τοπικής Διοικητικής Επιτροπής (Τ.Δ.Ε.) του Υποκαταστήματος Ι.Κ.Α. Ζακύνθου με την οποία απορρίφθηκε η υπ’ αριθμ. πρωτ. —/—.—.20– ένσταση του προσφεύγοντος κατά: i. της υπ’ αριθμ. Μ/////-///.05.2013 Πράξης Επιβολής Εισφορών (Π.Ε.Ε.) του ως άνω Υποκαταστήματος με την οποία επιβλήθηκε σε αυτόν η καταβολή εισφορών συνολικού ύψους ———- ευρώ και ii. της υπ’ αριθμ. Μ—/—.–.20— Πράξης Επιβολής Πρόσθετης Επιβάρυνσης Εισφορών (Π.Ε Π.Ε.Ε) του ίδιου Υποκαταστήματος με την οποία επιβλήθηκε σε αυτόν η καταβολή πρόσθετης επιβάρυνσης συνολικού ύψους ———— ευρώ.
2.  Επειδή, εξάλλου, νομίμως παρέστη κατά τη συζήτηση και συνεχίζει τη δίκη ο e-Ε.Φ.ΚΑ, ως οιονεί καθολικός διάδοχος, από 01.01.2017. του Ι.Κ.Α., σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 51 παρ. 1, 51Α παρ. 1. 53 παρ 1 και 70 παρ. 9 του ν. 4387/2016 (Α’85).

3. Επειδή, στο άρθρο 27 παρ. 6 του α.ν. 1846/1951 (ΑΊ79). όπως ισχύει, ορίζεται ότι: «Το δικαίωμα του Ι.ΚΑ. για τη βεβαίωση σε ευρεία έννοια όλων των χρηματικών απαιτήσεών του, καθώς και των απαιτήσεων των φορέων, κλάδων ή λογαριασμών των οργανισμών κοινωνικής πολιτικής των οποίων τις εισφορές συνεισπράττει το Ι.Κ.Α.. υπόκειται σε δεκαετή παραγραφή η οποία αρχίζει από την πρώτη ημέρα του επόμενου έτους από εκείνο μέσα στο οποίο παρασχέθηκε η ασφαλιστέα εργασία ή υπηρεσία. … Οι διατάξεις της παρούσας παραγράφου εφαρμόζονται για χρηματικές απαιτήσεις μισθολογικών περιόδων μετά την εφαρμογή του θεσμού της Α.Π.Δ.. Για χρηματικές απαιτήσεις μισθολογικών περιόδων πριν την εφαρμογή της Α.Π.Δ., εφαρμόζονται οι διατάξεις της παραγράφου 6 του άρθρου 27 του α.ν. 1846/1951, όπως έχει αντικατασταθεί με το άρθρο 2 παράγραφος 8 του ν. 2556/1997 και αναριθμήθηκε με την παρ. 2 του όρθρου 56 του ν. 2676/1999.». Περαιτέρω, στο άρθρο 27 παρ. 6 του α.ν. 1846/1951, όπως ίσχυε μετά την αντικατάστασή του με το άρθρο 2 παρ. 8 του ν. 2556/1997 (Α’270) και αναριθμήθηκε με το άρθρο 56 παρ. 2 του ν. 2676/1999 (ΑΊ), οριζόταν ότι: «Οι κάθε είδους χρηματικές απαιτήσεις του Ι.Κ.Α. που προέρχονται από εισφορές, αναλογούντα οίκοθεν πρόσθετα τέλη, προσαυξήσεις, αυτοτελή πρόσθετα τέλη, πρόστιμα ακάλυπτων επιταγών, λοιπά πρόστιμα, τόκους, έξοδα διοικητικής εκτέλεσης, δικαστικά έξοδα κ.λπ.. καθώς και των οργανισμών, ταμείων και λογαριασμών, των οποίων αι εισφορές συνεισπράττονται από το Ι.Κ.Α., παραγράφονται μετά δεκαετία. Ειδικά για τις αιτήσεις κατά του Δημοσίου, Π ανωτέρω παραγραφή είναι πενταετής, σύμφωνα με το άρθρο 90 του ν. 2362/1995 (ΦΕΚ 247 Α ). Η κατά τα ανωτέρω παραγραφή προκειμένου για τις ε.σφορές, τα οίκοθεν πρόσθετα τέλη, τις προσαυξήσεις και τα αυτοτελή πρόσθετα τέλη αρχίζει από την πρώτη ημέρα του επόμενου έτους από εκείνο μέσα στο οποίο παρασχέθηκε η ασφαλιστέα εργασία ή υπηρεσία για δε τα πρόστιμα ακάλυπτων επιταγών, τόκους, δικαστικά έξοδα, έξοδα διοικητικής εκτέλεσης και τα λοιπά πρόστιμα αρχίζει από την πρώτη ημέρα του επόμενου έτους μέσα στο οποίο έγινε η ταμειακή βεβαίωσή τους.».
4. Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, από τα στοιχεία του φακέλου, προκύπτουν τα εξής: Με την υπ’ αριθμ. —/ΕΕΟΕ/Μ/–.05.2013 Έκθεση Ελέγχου Οικοδομοτεχνικού Έργου (Ε.Ε.Ο.Ε.) του Υποκαταστήματος Ι.Κ.Α. Ζακύνθου, αποφασίσθηκε η χρέωση του λογαριασμού του έργου (——– ———) του προσφεύγοντος στο ————– με μη καταβληθείσες εισφορές συνολικού ύψους ———– ευρώ. Ειδικότερα δε, εισφορές ύψους ———– ευρώ για εκσκαφές και οικοδομικό σκελετό κατά τον Ιανουάριο του 2003, ————- ευρώ για τοιχοποιίες του κτιρίου κατά τον Φεβρουάριο του 2003 και —————- ευρώ για επιχρίσματα του κτιρίου κατά τον Μάρτιο του 2003. Ακολούθως, εκδόθηκε τόσο η υπ’ αριθμ. Μ—-/—-.05.2013 Π.Ε.Ε. με την οποία επιβλήθηκε στον προσφεύγοντα η καταβολή των ως άνω εισφορών όσο και η υπ’ αριθμ. Μ—–/—-.05.2013 Π.Ε.Π.Ε.Ε. με την οποία επιβλήθηκε σε αυτόν πρόσθετη επιβάρυνση συνολικού ύψους ———— ευρώ. Κατά των ως άνω Π.Ε.Ε. και Π.Ε.Π.Ε.Ε., ο προσφεύγων. άσκησε την υπ’ αριθμ. πρωτ. ——–/–.06.2013 ένστασή του με την οποία προέβαλε, μεταξύ άλλων, ότι οι τελευταίες οικοδομικές εργασίες στο εν λόγω έργο πραγματοποιήθηκαν τον Δεκέμβριο του έτους 2001 και, συνεπώς, το δικαίωμα του Ι.Κ.Α. για τη βεβαίωση των χρηματικών απαιτήσεών του είχε παραγραφεί λόγω παρέλευσης δεκαετίας. Με την από —-.02.2014 εισήγηση του Υποκαταστήματος Ι.Κ.Α. Ζακύνθου προς την Τ.Δ.Ε. του, ζητήθηκε η απόρριψη της ένστασης διότι, μεταξύ άλλων, ο καταλογισμός του εργοδότη πραγματοποιήθηκε σε χρόνο νόμιμο, ήτοι εντός δεκαετίας, κατά την «ανεξέλεγκτη» κρίση της Υπηρεσίας και, συνεπώς, δεν τίθεται ζήτημα παραγραφής των εισφορών. Τέλος, με την υπ’ αριθμ. —-/—.02.2014 προσβαλλόμενη απόφαση της Τ.Δ.Ε. του Υποκαταστήματος Ι.Κ.Α. Ζακύνθου απορρίφθηκε η ως άνω ένσταση.
5. Επειδή, με την κρινόμενη προσφυγή, όπως αυτή αναπτύσσεται με το από 19.05.2021 νομίμως κατατεθέν υπόμνημα, ο προσφεύγων, ζητεί, κατ’ εκτίμηση του περιεχομένου του δικογράφου, την ακύρωση άλλως την τροποποίηση της υπ’ αριθμ. —/–.02.2014 προσβαλλόμενης απόφασης της Τ.Δ.Ε. προβάλλοντας, μεταξύ άλλων, ότι οι επίδικες εργασίες παρασχέθηκαν κατά το χρονικό διάστημα από την έκδοση της σχετικής οικοδομικής άδειας (—.09.2000) έως και τον Δεκέμβριο του έτους 2001 (όχι κατά τους μήνες Ιανουάριο, Φεβρουάριο και Μάρτιο του 2003 όπως αυθαίρετα προσδιόρισε το καθ ου ν.π.δ.δ.) και συνεπώς, τυχόν χρηματικές απαιτήσεις έχουν παραγραφεί, κατ’ άρθρο 27 παρ. 6 του α.ν. 1846/1951, λόγω παρέλευσης δεκαετίας. Προς απόδειξη των ως άνω ισχυρισμών του, προσκομίζει και επικαλείται, μεταξύ άλλων, αντίγραφα: i. της υπ’ αριθμ. —-/–.09.2000 άδειας οικοδομής της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ζακύνθου, ii. του υπ’ αριθμ. —-/—.07.2001 τιμολόγιου της εταιρείας «———- ——— ΟΕ» σχετικά με την αγορά από αυτόν 62 m3 μπετόν τα οποία παραδόθηκαν στις —.07.2001 σύμφωνα με τα υπ’ αριθμ. —— έως —–/—-.07.2001 δελτία αποστολής της ως άνω εταιρείας (αντίγραφα των οποίων επίσης προσκομίζονται), iii. του υπ’ αριθμ. —–/—-.07.2001 τιμολόγιου της ίδιας ομόρρυθμης εταιρείας σχετικά με την αγορά από αυτόν 25 m3 μπετόν τα οποία παραδόθηκαν στις —-.07.2001 σύμφωνα με τα υπ’ αριθμ. —– έως —–/—.07.2001 δελτία αποστολής της ως άνω εταιρείας (αντίγραφα των οποίων επίσης προσκομίζονται), iν. του υπ’ αριθμ. —–/—-.08.2001 τιμολόγιου της ίδιας ομόρρυθμης εταιρείας σχετικά με την αγορά από αυτόν 10 m3 μπετόν τα οποία παραδόθηκαν στις —.08.2001 σύμφωνα με το υπ’ αριθμ. —–/–.08.2001 δελτίο αποστολής της ως άνω εταιρείας (αντίγραφο του οποίου επίσης προσκομίζεται), ν. του υπ’ αριθμ. —-/01.10.2001 τιμολόγιου της ίδιας ομόρρυθμης εταιρείας σχετικά με την αγορά από αυτόν 84 m³ μπετόν τα οποία παραδόθηκαν στη –.10.2001 σύμφωνα με τα υπ’ αριθμ. —- έως —-/–.10.2001 δελτία αποστολής της ως άνω εταιρείας (αντίγραφα των οποίων επίσης προσκομίζονται), νi. του υπ’ αριθμ. —-/–.07.2001 δελτίου αποστολής-τιμολόγιου της ίδιας ομόρρυθμης εταιρείας σχετικά με την αγορά από αυτόν δομικού πλέγματος κα νii. του υπ’ αριθμ. —-/–.09 2001 δελτίου αποστολής-τιμολόγιου της ίδιας ομόρρυθμης εταιρείας σχετικά με την αγορά από αυτόν σίδερου μπετόν. Από την πλευρά του, το καθ’ου το καθ’ ου ν.π.δ.δ. με την από –.04.2019 έκθεση απόψεών του και το από 14.05.2020 νομίμως κατατεθέν υπόμνημα, ζητεί την απόρριψη της κρινόμενης προσφυγής προβάλλοντας ότι η προσβαλλόμενη απόφαση της Τ ΔΕ. είναι ορθή και νόμιμη.
6. Επειδή, με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με τις διατάξεις που ττροεκτέθηκαν, το Δικαστήριο, λαμβάνοντας υπόψη ότι: i. με την υπ’ αριθμ. –/—-/—.—.2013 Ε.Ε.Ο.Ε., η ασφαλιστική αρχή προσδιόρισε αυθαίρετα (κατά την «ανεξέλεγκτη» κρίση της) ως χρόνο διενέργειας των παρασχεθεισών εργασιών τους μήνες Ιανουάριο, Φεβρουάριο και Μάρτιο του 2003, ήτοι δέκα έτη πριν τον διενεργηθέντα έλεγχο, χωρίς να επικαλείται αποδεικτικά στοιχεία προς τούτο (Δ Εφ Α. 1640/2009) και ii. ο προσφεύγων προσκομίζει και επικαλείται παραστατικά προμήθειας υλικών τα οποία έχουν εκδοθεί κατά το χρονικό διάστημα από –.07.2001 έως –.10.2001 και σχετίζονται με τις προαναφερθείσες εργασίες, κρίνει ότι οι επίδικες εργασίες παρασχέθηκαν το έτος 2001 (οπότε και προμηθεύτηκε τα σχετικά υλικά) και, συνεπώς, το δικαίωμα του καθ’ ου ν.π.δ.δ. για την επιβολή εισφορών για αυτές είχε υποπέσει στην, κατ’ άρθρο 27 παρ. 6 του α.ν. 1846/1951, παραγραφή. Κατόπιν των ανωτέρω, η προσβαλλόμενη απόφαση της Τ.Δ.Ε. εκδόθηκε κατ’ εσφαλμένη εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών και πλημμελή ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και πρέπει να ακυρωθεί, κατ’ αποδοχή του σχετικού λόγου του προσφεύγοντος απορριπτομένων των περί του αντιθέτου προβαλλόμενων από το καθ’ ου ν.π.δ.δ., η δε εξέταση των λοιπών λόγων της προσφυγής παρέλκει ως αλυσιτελής.
7. Επειδή, κατ’ ακολουθία, η κρινόμενη προσφυγή πρέπει να γίνει δεκτή και να ακυρωθεί η υπ’ αριθμ. —/—.—.2014 απόφαση της Τ.Δ Ε του Υποκαταστήματος Ι.Κ.Α. Ζακύνθου. Περαιτέρω, πρέπει να αποδοθεί στον προσφεύγοντα το καταβληθέν παράβολο [άρθρο 277 παρ. 9 εδ. α’ του κυρωθέντος με το άρθρο πρώτο του ν. 2717/1999 (Α 97) Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (Κ Δ Δ )] και να απαλλαγεί, κατόπιν εκτίμησης των περιστάσεων, το καθ’ ου ν.ττ.δ δ. από τα δικαστικά έξοδα του προσφεύγοντος (άρθρο 275 παρ 1 εδ. ε’ του Κ.Δ.Δ.).

   ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ

   Δέχεται την προσφυγή.

   Ακυρώνει την υπ’ αριθμ. —/—.—.2014 απόφαση της Τ.Δ.Ε. του Υποκαταστήματος Ι.Κ.Α. Ζακύνθου.

   Διατάσσει την απόδοση του καταβληθέντος παράβολου στον προσφεύγοντα.

   Απαλλάσσει το καθ’ ου ν.π.δ.δ. από τα δικαστικά έξοδα του προσφεύγοντος.

   Η απόφαση δημοσιεύθηκε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου, στον Πύργο, κατά την έκτακτη δημόσια συνεδρίαση της 17.6.2021.